همین

اینجا را هنوز هم دارم، چه خوب. چه خوب واقعاً؟

بیش از دو سال است چیزی ننوشته‌ام و دلم برای مزهٔ نوشتن در اینجا تنگ شده است. ق

قصد دارم باز بنویسم؟ نه، نمی‌دانم… امروز، وقتی در کش و قوس احساسات ناخوشایند و بغض بودم، فقط بازش کردم ببینم چه خبر است. حاصل شد همین دو سه خط پرت و پلایی که نوشتم.

یادداشت قبلی هم از خشم بود، مال دو سال پیش. الان هم غم و استیصال است. همین.