اسمم هست سارا باقري.
اقتصاد خوانده ام و کار و بارم کمی در زمینه اقتصادشهری و کمی آموزشگری و بیشتر در حوزه تسهیلگری فرایندهای مشارکتی است.
محيط زيست، حياتوحش و فعاليتهاي داوطلبانه هم از جمله چيزهايي است كه به آن ميپردازم.
اينجا هم دفتر تجربههايم است . . .
يك دفترچه يادداشت . . .
قرار است من را دچار عادت قديمي روزانه نويسي كند!
سارايي كه اينجا ميخوانيد فقط خودم هستم!
فارغ از تمام نقشها،
شخصيتهاي حقوقي
و مسئوليتهاي سازماني،
من را اشتباه نگيريد لطفا!
بایگانی ماهانه: مِی 2015
خوش نگذشتن، خوشحال نبودن
وقتی مشغول حرف زدن بودیم حواسم آن‌جا نبود، به خودم آمدم و دیدم تمرکزم روی چراغ خانه رو به رویی بیشتر از حرف‌هاست. انگار حضورم پشت آن میز و بساط چای و کیک یک جور انجام وظیفه بود که منتظر … ادامه‌ی خواندن
آدم بزرگ بودن
در بعضی جمع‌ها و در کنار بعضی بچه‌ها و خانواده‌ها، آدم بزرگ بودن غم‌انگیز است. غم‌انگیزترین موقعیت دنیا. فکر این که می‌توانی/ باید روی موقعیتی تاثیر بگذاری و تغییرش بدهی رهایت نمی‌کند، اما از آن طرف چیزهایی هم مانع می‌شود. … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در دل خوشی‌ها و دل ناخوشی‌های من
دیدگاهی بنویسید
شهر زیبا
تازه از سفر رسیده‌ام. نیمه شب با تاکسی از ترمینال سمت خانه می‌رفتم و محو تماشای شهر بودم. اولش فقط یک جلب توجه کوچک بود. در حدی که انگار چشم یک چیز غیرعادی دیده است. صحنه تکرار شد، این بار … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در دل خوشی‌ها و دل ناخوشی‌های من, روزانه‌های من
دیدگاهی بنویسید
دفتر تجربه ها 