اسمم هست سارا باقري.
اقتصاد خوانده ام و کار و بارم کمی در زمینه اقتصادشهری و کمی آموزشگری و بیشتر در حوزه تسهیلگری فرایندهای مشارکتی است.
محيط زيست، حياتوحش و فعاليتهاي داوطلبانه هم از جمله چيزهايي است كه به آن ميپردازم.
اينجا هم دفتر تجربههايم است . . .
يك دفترچه يادداشت . . .
قرار است من را دچار عادت قديمي روزانه نويسي كند!
سارايي كه اينجا ميخوانيد فقط خودم هستم!
فارغ از تمام نقشها،
شخصيتهاي حقوقي
و مسئوليتهاي سازماني،
من را اشتباه نگيريد لطفا!
بایگانی ماهانه: مارس 2018
دو هفته در سریلانکا-۴
تنم خسته است و صبح تا هشت خوابیدم. به نظرم مدت‌ها بود که چنین برنامه سنگینی برای بدنم نداشته‌ام. از بعد از عمل زانو عملا ورزش و پیاده‌روی خاصی ندارم و در نتیجه این طور سفر کردن و گشتن در … ادامه‌ی خواندن
دو هفته در سریلانکا-۳
اتوبوس‌های فرودگاه آدم را در پایانه‌ی اتوبوس‌ها پیاده می‌کنند و از آنجا باید راهت را در شهر پیدا کنی. پرسان پرسان اتوبوسی که نزدیک هاستلم برود را پیدا کردم و این بار با ده روپیه خودم را به هاستل رساندم. … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در سفرهای من
برچسب‌خورده با colombo, Galle face beach, gangaramaya temple, solo traveler, Srilanka, کلمبو, سفر تنها, سریلانکا
دیدگاهی بنویسید
دو هفته در سریلانکا-۲
قصه‌های فرودگاهی و توقف در شارجه نکته خاصی ندارد. فقط این بار سه تا کار عاقلانه کرده بودم: اول اینکه با خودم زیرانداز سفری برداشته بودم که بتوانم در ساعت‌های انتظار در فرودگاه دراز بکشم که اتفاقا به کار هم … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در سفرهای من
برچسب‌خورده با solo traveler, Srilanka, فرودگاه, سفر تنها, سریلانکا
دیدگاهی بنویسید
دو هفته در سریلانکا-۱
پروازم را از اصفهان گرفتم. اتفاق خنده‌داری بود اما بلیت اصفهان – کلمبو ارزان‌ترین بلیت موجود بود و حدود ۵۰۰ هزار تومان ارزان‌تر از تهران-کلمبو. بنابراین چهارشنبه آخر شب (۲۹ اسفند) با اتوبوس آمدم اصفهان که از اینجا سفرم را … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در سفرهای من
برچسب‌خورده با solo traveler, Srilanka, سفر تنها, عوارض_خروج، سریلانکا،
دیدگاهی بنویسید
عیدِ تلخِ امسال
رفته‌ایم برای خرید شیرینی و تنقلات عید. قنادی بزرگی است، بزرگ و روشن و خوش سلیقه. فضایش را جوری طراحی کرده که با وجود این همه مشتری ازدحامی نمی‌بینی، فقط آدم‌های خوشحالی را می‌بینی که از این سر به آن … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در Uncategorized
دیدگاهی بنویسید
دیرکنندگان آخر اسفند
ما دیرکنندگان اول صبحیم. یکی یکی از خانه‌هایمان زده‌ایم بیرون و خودمان را به سر کوچه رسانده‌ایم. صحنه جالبی است. من سیبم را گاز می‌زنم و می‌ایستم سرکوچه منتظر تاکسی، عجله دارم که قبل از رسیدن تاکسی همه سیب را … ادامه‌ی خواندن
نوشته‌شده در روزانه‌های من
دیدگاهی بنویسید
دفتر تجربه ها 